Patricia van de Camp (1969) en Marc Heesterbeek (1965) besloten in 2018 als kunstenaarsduo hun krachten te bundelen. Ze benaderen portretten op een conceptuele manier.

Door van surrealistisch naar meer abstract te gaan, verschuift de focus naar het vinden van evenwichtige composities met het portret als ruw materiaal. Identiteit maakt plaats voor bestaan. Na deconstructie van de foto’s is de identiteit van de geportretteerde niet meer relevant, er is alleen het beeld; de samenstelling van lichte en donkere grijstinten. De oorspronkelijk geportretteerde personen zijn nog steeds herkenbaar maar maken nu deel uit van een groter geheel. De uitgebalanceerde compositie brengt een stilte die volgens vandecamp & Heesterbeek hard nodig is in een wereld waar alles vloeibaar is geworden en oorlog en chaos dagelijkse realiteit zijn. Deze stilte, hoe broos die ook mag zijn, is alles wat we hebben.

(Foto’s: Van de Camp en Heesterbeek)